در ادامه متن کامل غزل شماره 273 دیوان حافظ را می خوانیم و سپس با معنی و تفسیر آن آشنا خواهیم شد.
اگر رفیق شفیقی درست پیمان باش
حریف خانه و گرمابه و گلستان باش
شکنج زلف پریشان به دست باد مده
مگو که خاطر عشاق گو پریشان باش
گرت هواست که با خضر همنشین باشی
نهان ز چشم سکندر چو آب حیوان باش
زبور عشق نوازی نه کار هر مرغیست
بیا و نوگل این بلبل غزل خوان باش
طریق خدمت و آیین بندگی کردن
خدای را که رها کن به ما و سلطان باش
دگر به صید حرم تیغ برمکش زنهار
وز آن که با دل ما کردهای پشیمان باش
تو شمع انجمنی یکزبان و یکدل شو
خیال و کوشش پروانه بین و خندان باش
کمال دلبری و حسن در نظربازیست
به شیوه نظر از نادران دوران باش
خموش حافظ و از جور یار ناله مکن
تو را که گفت که در روی خوب حیران باش
تعبیر فال شما
هرگز اسیر غرور و تکبر نباش و در روابط دوستانه صداقت و صمیمیت به خرج بده. هرگز از آن چه نصیبت شده شکایت مکن و نگذار ابر نا امیدی به دلت سایه بیندازد که به زودی صبح دولتت طلوع خواهد کرد.
مورد توجه اطرافیان هستی، قدر این موهبت را بدان و سعی کن خیر و خوبی ات به مردم برسد.