در ادامه متن کامل غزل شماره 282 دیوان حافظ را می خوانیم و سپس با معنی و تفسیر آن آشنا خواهیم شد.
ببرد از من قرار و طاقت و هوش
بت سنگین دل سیمین بناگوش
نگاری چابکی شنگی کلهدار
ظریفی مه وشی ترکی قباپوش
ز تاب آتش سودای عشقش
به سان دیگ دایم میزنم جوش
چو پیراهن شوم آسوده خاطر
گرش همچون قبا گیرم در آغوش
اگر پوسیده گردد استخوانم
نگردد مهرت از جانم فراموش
دل و دینم دل و دینم ببردهست
بر و دوشش بر و دوشش بر و دوش
دوای تو دوای توست حافظ
لب نوشش لب نوشش لب نوش
تعبیر فال شما
سعی کن نگرانی ها را از وجودت زدوده و آرامش را به خانه دلت دعوت کنی و بدان که برای رسیدن به مقصود نیاز به بردباری می باشد.
هرگز اجازه نده نا امیدی ها دلت را سیاه کنند که به امید خدا به زودی مراد دلت حاصل می شود.
بی تاب و بی قرار عشقت هستی و این مسئله تو را پریشان ساخته اما بدان که افراط در هر کاری می تواند به درد و رنج بینجامد.
به پروردگار توکل داشته باش و منتظر باش که به زودی به زندگی ایده آلت دست پیدا خواهی کرد.