در ادامه متن کامل غزل شماره 40 دیوان حافظ را می خوانیم و سپس با معنی و تفسیر آن آشنا خواهیم شد.
المنة لله که در میکده باز است
زان رو که مرا بر در او روی نیاز است
خم‌ها همه در جوش و خروشند ز مستی
وان می که در آن جاست حقیقت نه مجاز است
از وی همه مستی و غرور است و تکبر
وز ما همه بیچارگی و عجز و نیاز است
رازی که بر غیر نگفتیم و نگوییم
با دوست بگوییم که او محرم راز است
شرح شکن زلف خم اندر خم جانان
کوته نتوان کرد که این قصه دراز است
بار دل مجنون و خم طره لیلی
رخساره محمود و کف پای ایاز است
بردوخته‌ام دیده چو باز از همه عالم
تا دیده من بر رخ زیبای تو باز است
در کعبه کوی تو هر آن کس که بیاید
از قبله ابروی تو در عین نماز است
ای مجلسیان سوز دل حافظ مسکین
از شمع بپرسید که در سوز و گداز است
تعبیر فال شما
خداوند به تو نظر لطف دارد و برکت را به زندگی ات نازل کرده است. سعی کن از خودخواهی به دور باشی. گمگشته ات را به زودی خواهی یافت.
به امید خدا پیروزی ها در راه هستند و با صبر و توکل به مراد دلت خواهی رسید. حواست به ادا کردن نذری که بر گردنت است باشد.
هرگز به مال و منال دنیا وابسته نشو. در مورد ازدواج از عجله کردن بپرهیز. گره کارهایت باز خواهد شد اما در انتخاب مسیر درست دقت داشته باش.
