در ادامه متن کامل غزل شماره 155 دیوان حافظ را می خوانیم و سپس با معنی و تفسیر آن آشنا خواهیم شد.
اگر روم ز پی اش فتنه‌ها برانگیزد
ور از طلب بنشینم به کینه برخیزد
و گر به رهگذری یک دم از وفاداری
چو گرد در پی اش افتم چو باد بگریزد
و گر کنم طلب نیم بوسه صد افسوس
ز حقه دهنش چون شکر فروریزد
من آن فریب که در نرگس تو می‌بینم
بس آب روی که با خاک ره برآمیزد
فراز و شیب بیابان عشق دام بلاست
کجاست شیردلی کز بلا نپرهیزد
تو عمر خواه و صبوری که چرخ شعبده باز
هزار بازی از این طرفه‌تر برانگیزد
بر آستانه تسلیم سر بنه حافظ
که گر ستیزه کنی روزگار بستیزد
تعبیر فال شما
همه آدم ها در طول زندگی خود بارها در شرایطی قرار می گیرند که باید انتخاب های دشوار کرده و در تصمیمات خود دچار تردید می شوند.
اگر در چنین موقعیتی قرار گرفته ای حواست باشد هرگز بدون اندیشه اقدامی نکن که حاصل آن تنها حیرانی است و بس.
با دوستان دلسوزت مشورت کن و مطمئن باش اگر به خوبی بیندیشی می توانی بر موانعی که سر راهت قرار گرفته اند پیروز شوی.
آن چه باید رخ دهد رخ می دهد و تو کنترلی روی برخی اتفاقات نداری اما لازم است صبوری پیشه کنی تا مشکلات به سر رسیده و خوشی ها از راه برسند.
