در ادامه متن کامل غزل شماره 253 دیوان حافظ را می خوانیم و سپس با معنی و تفسیر آن آشنا خواهیم شد.
ای خرم از فروغ رخت لاله زار عمر
بازآ که ریخت بی گل رویت بهار عمر
از دیده گر سرشک چو باران چکد رواست
کاندر غمت چو برق بشد روزگار عمر
این یک دو دم که مهلت دیدار ممکن است
دریاب کار ما که نه پیداست کار عمر
تا کی می صبوح و شکرخواب بامداد
هشیار گرد هان که گذشت اختیار عمر
دی در گذار بود و نظر سوی ما نکرد
بیچاره دل که هیچ ندید از گذار عمر
اندیشه از محیط فنا نیست هر که را
بر نقطه دهان تو باشد مدار عمر
در هر طرف ز خیل حوادث کمین‌گهیست
زان رو عنان گسسته دواند سوار عمر
بی عمر زنده‌ام من و این بس عجب مدار
روز فراق را که نهد در شمار عمر
حافظ سخن بگوی که بر صفحه جهان
این نقش ماند از قلمت یادگار عمر
تعبیر فال شما
پروردگار ناظر اعمال و گفتار تو است، از گناهان و اشتباهاتی که در گذشته کرده ای توبه کن و بدان که او صدایت را شنیده و توبه ات را خواهد پذیرفت.
از دشمنی و کینه ورزیدن بر حذر باش و دلت را با بخشش و گذشت روشنی ببخش.
قصد داری تحولی عمیق در وجودت ایجاد کنی. به امید خدا می توانی فرصت هایی که در گذشته از دست داده ای را جبران کرده و اقدامات پسندیده ای انجام دهی که نامت در ذهن ها باقی بماند.
