در ادامه متن کامل غزل شماره 248 دیوان حافظ را می خوانیم و سپس با معنی و تفسیر آن آشنا خواهیم شد.
ای صبا نکهتی از کوی فلانی به من آر
زار و بیمار غمم راحت جانی به من آر
قلب بی‌حاصل ما را بزن اکسیر مراد
یعنی از خاک در دوست نشانی به من آر
در کمینگاه نظر با دل خویشم جنگ است
ز ابرو و غمزه او تیر و کمانی به من آر
در غریبی و فراق و غم دل پیر شدم
ساغر می ز کف تازه جوانی به من آر
منکران را هم از این می دو سه ساغر بچشان
وگر ایشان نستانند روانی به من آر
ساقیا عشرت امروز به فردا مفکن
یا ز دیوان قضا خط امانی به من آر
دلم از دست بشد دوش چو حافظ می‌گفت
کای صبا نکهتی از کوی فلانی به من آر
تعبیر فال شما
انتظار کشیدن معشوق تو را به شدت پریشان کرده و غمگین شده ای. فراق دشوار است و صبوری تو را طلب می کند.
به امید خدا به زودی زود از غم فراق رها می شوی و چشمت به روی یار روشن می گردد. غم ها به پایان رسیده و صبح شادی طلوع خواهد کرد.
درباره موضوعی دچار تردید هستی و در تصمیم گیری مردد مانده ای. مدتی است حس فرسودگی می کنی اما امیدوار باش که آن چه رفته باز می گردد.
