در ادامه متن کامل غزل شماره 77 دیوان حافظ را می خوانیم و سپس با معنی و تفسیر آن آشنا خواهیم شد.
بلبلی برگ گلی خوش رنگ در منقار داشت
و اندر آن برگ و نوا خوش ناله‌های زار داشت
گفتمش در عین وصل این ناله و فریاد چیست
گفت ما را جلوه معشوق در این کار داشت
یار اگر ننشست با ما نیست جای اعتراض
پادشاهی کامران بود از گدایی عار داشت
در نمی‌گیرد نیاز و ناز ما با حسن دوست
خرم آن کز نازنینان بخت برخوردار داشت
خیز تا بر کلک آن نقاش جان افشان کنیم
کاین همه نقش عجب در گردش پرگار داشت
گر مرید راه عشقی فکر بدنامی مکن
شیخ صنعان خرقه رهن خانه خمار داشت
وقت آن شیرین قلندر خوش که در اطوار سیر
ذکر تسبیح ملک در حلقه زنار داشت
چشم حافظ زیر بام قصر آن حوری سرشت
شیوه جنات تجری تحتها الانهار داشت
تعبیر فال شما
دچار ترس از شکست شده ای و همین مسئله تو را آزار می دهد. فراموش نکن که همه موفقیت ها در گروی صبوری و تلاش کردن حاصل می شوند و باید ترس را از دلت بیرون کرده و با تلاش و عزم راسخ برای رسیدن به مقصود پیش بروی.
تا رنج های جاده را تحمل نکنی به شیرینی وصال نخواهی رسید. حواست باشد در این مسیر ممکن است دچار مشکل شده و مال و آبرویت به خطر بیفتد.
