در ادامه متن کامل غزل شماره 388 دیوان حافظ را می خوانیم و سپس با معنی و تفسیر آن آشنا خواهیم شد.
بهار و گل طرب انگیز گشت و توبه شکن
به شادی رخ گل بیخ غم ز دل برکن
رسید باد صبا غنچه در هواداری
ز خود برون شد و بر خود درید پیراهن
طریق صدق بیاموز از آب صافی دل
به راستی طلب آزادگی ز سرو چمن
ز دستبرد صبا گرد گل کلاله نگر
شکنج گیسوی سنبل ببین به روی سمن
عروس غنچه رسید از حرم به طالع سعد
به عینه دل و دین می‌برد به وجه حسن
صفیر بلبل شوریده و نفیر هزار
برای وصل گل آمد برون ز بیت حزن
حدیث صحبت خوبان و جام باده بگو
به قول حافظ و فتوی پیر صاحب فن
تعبیر فال شما
سعی کن تا انتهای مسیری که در آن پیش می روی امیدوار و با اراده باشی و هرگز دلت را به غم ها نسپاری. همواره شاد باش و روابط اجتماعی ات را تقویت کن.
زندگی ات را به آن سمت و سویی پیش ببر که دوست داری. خوشا به حالت که از اقبال بلندی برخوردار هستی و به امید خدا خبرهای خوبی دریافت می کنی که تو را شادمان خواهد کرد.
