در ادامه متن کامل غزل شماره 132 دیوان حافظ را می خوانیم و سپس با معنی و تفسیر آن آشنا خواهیم شد.
به آب روشن می عارفی طهارت کرد
علی الصباح که میخانه را زیارت کرد
همین که ساغر زرین خور نهان گردید
هلال عید به دور قدح اشارت کرد
خوشا نماز و نیاز کسی که از سر درد
به آب دیده و خون جگر طهارت کرد
امام خواجه که بودش سر نماز دراز
به خون دختر رز خرقه را قصارت کرد
دلم ز حلقه زلفش به جان خرید آشوب
چه سود دید ندانم که این تجارت کرد
اگر امام جماعت طلب کند امروز
خبر دهید که حافظ به می طهارت کرد
تعبیر فال شما
دلت را به نور ایمان به پروردگار روشن کن و یادش را در صفحه قلبت حک کن تا به آرامش برسی.
برای رسیدن به منظور دلت به نماز اول وقت بپرداز و از آلودگی گناه به دور باش. به امید خدا به زودی خبر خوش دریافت خواهی کرد.
گله و شکایت نکن و سعی کن نذر خودت را ادا کنی. بیمارت به زودی لباس عافیت می پوشد، گمشده ات پیدا می شود و بدهی هایت ادا می شوند.
در معامله سود خوبی خواهی داشت. سعی کن با رفیقان با وفایت صادق باشی.
