در ادامه متن کامل غزل شماره 156 دیوان حافظ را می خوانیم و سپس با معنی و تفسیر آن آشنا خواهیم شد.
به حسن و خلق و وفا کس به یار ما نرسد
تو را در این سخن انکار کار ما نرسد
اگر چه حسن فروشان به جلوه آمده‌اند
کسی به حسن و ملاحت به یار ما نرسد
به حق صحبت دیرین که هیچ محرم راز
به یار یک جهت حق گزار ما نرسد
هزار نقش برآید ز کلک صنع و یکی
به دلپذیری نقش نگار ما نرسد
هزار نقد به بازار کائنات آرند
یکی به سکه صاحب عیار ما نرسد
دریغ قافله عمر کان چنان رفتند
که گردشان به هوای دیار ما نرسد
دلا ز رنج حسودان مرنج و واثق باش
که بد به خاطر امیدوار ما نرسد
چنان بزی که اگر خاک ره شوی کس را
غبار خاطری از رهگذار ما نرسد
بسوخت حافظ و ترسم که شرح قصه او
به سمع پادشه کامگار ما نرسد
تعبیر فال شما
هدفی پسندیده داری که در مسیر رسیدن به آن ممکن است طعنه های بسیار شنیده و ترس از دشمنان به دلت راه پیدا کند.
هرگز نگران بد اندیشان مباش و با نزدیکان و دوستان با محبت رفتار کن تا زمانی که نیاز به کمک داری تنهایت نگذارند.
در حفظ دوستان حقیقی و مورد اعتمادت تلاش کن زیرا دوست خوب و صادق به این سادگی ها به دست نمی آید و بایستی بودنش را قدردان بود.
به امید خدا به زودی به ثروتی دست پیدا می کنی.
