در ادامه متن کامل غزل شماره 274 دیوان حافظ را می خوانیم و سپس با معنی و تفسیر آن آشنا خواهیم شد.
به دور لاله قدح گیر و بی‌ریا می‌باش
به بوی گل نفسی همدم صبا می‌باش
نگویمت که همه ساله می پرستی کن
سه ماه می خور و نه ماه پارسا می‌باش
چو پیر سالک عشقت به می حواله کند
بنوش و منتظر رحمت خدا می‌باش
گرت هواست که چون جم به سر غیب رسی
بیا و همدم جام جهان نما می‌باش
چو غنچه گر چه فروبستگیست کار جهان
تو همچو باد بهاری گره گشا می‌باش
وفا مجوی ز کس ور سخن نمی‌شنوی
به هرزه طالب سیمرغ و کیمیا می‌باش
مرید طاعت بیگانگان مشو حافظ
ولی معاشر رندان پارسا می‌باش
تعبیر فال شما
بدان که زندگی همه آدم ها پر از موانع و فراز و نشیب است و همه با مشکلات مختلف دست و پنجه نرم می کنند. در رفتار با دوستانت مهربانی پیشه کن و صادق باش تا در مشکلات تنها نمانی.
هرگز دلت را به ریاکاری آلوده نکن و بیهوده زمان با ارزش خود را برای آرزوهای پوچ هدر مده.
در مشکلات از پروردگار یاری بطلب و سنگینی بارت را به او بسپار تا دلت آرام باشد.
