غزل شماره ۲۰۲ : بود آیا که در میکده‌ها بگشایند

در ادامه متن کامل غزل شماره 202 دیوان حافظ را می خوانیم و سپس با معنی و تفسیر آن آشنا خواهیم شد.

بود آیا که در میکده‌ها بگشایند
گره از کار فروبسته ما بگشایند

اگر از بهر دل زاهد خودبین بستند
دل قوی دار که از بهر خدا بگشایند

به صفای دل رندان صبوحی زدگان
بس در بسته به مفتاح دعا بگشایند

نامه تعزیت دختر رز بنویسید
تا همه مغبچگان زلف دوتا بگشایند

گیسوی چنگ ببرید به مرگ می ناب
تا حریفان همه خون از مژه‌ها بگشایند

در میخانه ببستند خدایا مپسند
که در خانه تزویر و ریا بگشایند

حافظ این خرقه که داری تو ببینی فردا
که چه زنار ز زیرش به دعا بگشایند

تعبیر فال شما

دلت در اثر پیچ و خمی که دشوارهای زندگی برایت ایجاد کرده آزرده و غمگین است و یاس روی وجودت سایه انداخته اما هرگز از مدد الهی نا امید مباش و بدان که با امید و صبر پیشه کردن در نهایت دروازه های خوشی به رویت گشوده خواهد شد.

دلت آشوب است و دوای این تشویش، دعا و عبادت به درگاه پروردگار می باشد که آرامش و حس و حال خوب برایت به ارمغان خواهد آورد.

برای مشاهده فال حافظ روی دکمه زیر کلیک فرمایید :

فال حافظ