در ادامه متن کامل غزل شماره 42 دیوان حافظ را می خوانیم و سپس با معنی و تفسیر آن آشنا خواهیم شد.
حال دل با تو گفتنم هوس است
خبر دل شنفتنم هوس است
طمع خام بین که قصه فاش
از رقیبان نهفتنم هوس است
شب قدری چنین عزیز شریف
با تو تا روز خفتنم هوس است
وه که دردانه‌ای چنین نازک
در شب تار سفتنم هوس است
ای صبا امشبم مدد فرمای
که سحرگه شکفتنم هوس است
از برای شرف به نوک مژه
خاک راه تو رفتنم هوس است
همچو حافظ به رغم مدعیان
شعر رندانه گفتنم هوس است
تعبیر فال شما
از حرص و طمع به دور باش که تو را از اوج بلندی به قعر دره ها می کشاند و مانع موفقیت تو می شود.
در امور مختلف زندگی ات سعی کن از وسوسه های شیطان دوری کنی تا پلیدی از تو دور بماند.
به زودی زود به مقصود دلت می رسی اما در مسیر رسیدن حواست باشد چه چیزهایی را فدا می کنی.
