در ادامه متن کامل غزل شماره 10 دیوان حافظ را می خوانیم و سپس با معنی و تفسیر آن آشنا خواهیم شد.
دوش از مسجد سوی میخانه آمد پیر ما
چیست یاران طریقت بعد از این تدبیر ما
ما مریدان روی سوی قبله چون آریم چون
روی سوی خانه خمار دارد پیر ما
در خرابات طریقت ما به هم منزل شویم
کاین چنین رفته‌ست در عهد ازل تقدیر ما
عقل اگر داند که دل در بند زلفش چون خوش است
عاقلان دیوانه گردند از پی زنجیر ما
روی خوبت آیتی از لطف بر ما کشف کرد
زان زمان جز لطف و خوبی نیست در تفسیر ما
با دل سنگینت آیا هیچ درگیرد شبی
آه آتشناک و سوز سینه شبگیر ما
تیر آه ما ز گردون بگذرد حافظ خموش
رحم کن بر جان خود پرهیز کن از تیر ما
تعبیر فال شما
در مسیر درست قدم گذاشته ای که به مقصد عالی ات منتهی خواهد شد. حواست باشد قبل از تصمیمات مهم اندیشه کنی تا از مسیر درست منحرف نشوی.
به امید خدا در حوالی همین روزها به گروهی ملحق می شوی که اثر درخشانی روی آینده ات خواهد گذاشت.
پرهیزگار باش و به خدایت توکل کن تا از موانع و آسیب هایی که سر راهت قرار می گیرند به سلامت عبور کنی.
