در ادامه متن کامل غزل شماره 210 دیوان حافظ را می خوانیم و سپس با معنی و تفسیر آن آشنا خواهیم شد.
دوش در حلقه ما قصه گیسوی تو بود
تا دل شب سخن از سلسله موی تو بود
دل که از ناوک مژگان تو در خون می‌گشت
باز مشتاق کمانخانه ابروی تو بود
هم عفاالله صبا کز تو پیامی می‌داد
ور نه در کس نرسیدیم که از کوی تو بود
عالم از شور و شر عشق خبر هیچ نداشت
فتنه انگیز جهان غمزه جادوی تو بود
من سرگشته هم از اهل سلامت بودم
دام راهم شکن طره هندوی تو بود
بگشا بند قبا تا بگشاید دل من
که گشادی که مرا بود ز پهلوی تو بود
به وفای تو که بر تربت حافظ بگذر
کز جهان می‌شد و در آرزوی روی تو بود
تعبیر فال شما
انسان شریفی هستی که ویژگی های اخلاقی فوق العاده ای در وجودت می درخشد، همین مسئله باعث شده دیگران را به خودت جذب کنی و افراد زیادی از بودن با تو احساس خوب پیدا کنند.
سعی کن هرگز دروغ به زبان نیاوری و صداقت پیشه کنی. از غرور بر حذر باش که سرانجام خوبی ندارد.
خواسته دلت با توکل به پروردگار و تلاش مضاعف محقق خواهد شد، صبور باش. به امید خدا اخبار خوشی از مسافر دریافت می کنی.
برای رسیدن به مقصود دلت باید دو عنصر ایمان و عزم جزم را در وجودت بیشتر و بیشتر پرورش دهی.
