در ادامه متن کامل غزل شماره 109 دیوان حافظ را می خوانیم و سپس با معنی و تفسیر آن آشنا خواهیم شد.
دیر است که دلدار پیامی نفرستاد
ننوشت سلامی و کلامی نفرستاد
صد نامه فرستادم و آن شاه سواران
پیکی ندوانید و سلامی نفرستاد
سوی من وحشی صفت عقل رمیده
آهو روشی کبک خرامی نفرستاد
دانست که خواهد شدنم مرغ دل از دست
وز آن خط چون سلسله دامی نفرستاد
فریاد که آن ساقی شکرلب سرمست
دانست که مخمورم و جامی نفرستاد
چندان که زدم لاف کرامات و مقامات
هیچم خبر از هیچ مقامی نفرستاد
حافظ به ادب باش که واخواست نباشد
گر شاه پیامی به غلامی نفرستاد
تعبیر فال شما
انتظار برایت دشوار است و هنوز پاسخی که می خواهی دریافت نکرده ای. حواست باشد که با دروغگویی نمی توانی راه به جایی ببری، بنابراین هرگز سعی نکن با ریاکاری به اهدافت برسی.
اگر می خواهی به مقصود دل دست پیدا کنی باید صبور باشی. بدهی هایت به زودی زود تسویه می شود. مسافری داری که به امید خدا اخبار خوبی از او دریافت خواهی کرد.
