در ادامه متن کامل غزل شماره 166 دیوان حافظ را می خوانیم و سپس با معنی و تفسیر آن آشنا خواهیم شد.
روز هجران و شب فرقت یار آخر شد
زدم این فال و گذشت اختر و کار آخر شد
آن همه ناز و تنعم که خزان می‌فرمود
عاقبت در قدم باد بهار آخر شد
شکر ایزد که به اقبال کله گوشه گل
نخوت باد دی و شوکت خار آخر شد
صبح امید که بد معتکف پرده غیب
گو برون آی که کار شب تار آخر شد
آن پریشانی شب‌های دراز و غم دل
همه در سایه گیسوی نگار آخر شد
باورم نیست ز بدعهدی ایام هنوز
قصه غصه که در دولت یار آخر شد
ساقیا لطف نمودی قدحت پرمی باد
که به تدبیر تو تشویش خمار آخر شد
در شمار ار چه نیاورد کسی حافظ را
شکر کان محنت بی‌حد و شمار آخر شد
تعبیر فال شما
دوران سخت و طاقت فرسایی را پشت سر گذاشته ای، خبر خوش این که روزهای غم به پایان رسیده و زندگی روی خوش خود را به تو نشان خواهد داد.
بدان که برای موفقیت در امور زندگی ات به صبر و شکیبایی نیاز داری. آنانی که تو را تحقیر می کردند به سزای عمل خود خواهند رسید.
برای حل مشکلات و غلبه بر دشواری ها ایمانت را بالا ببر و به پروردگار اعتماد داشته باش.
