در ادامه متن کامل غزل شماره 103 دیوان حافظ را می خوانیم و سپس با معنی و تفسیر آن آشنا خواهیم شد.
روز وصل دوستداران یاد باد
یاد باد آن روزگاران یاد باد
کامم از تلخی غم چون زهر گشت
بانگ نوش شادخواران یاد باد
گر چه یاران فارغند از یاد من
از من ایشان را هزاران یاد باد
مبتلا گشتم در این بند و بلا
کوشش آن حق گزاران یاد باد
گر چه صد رود است در چشمم مدام
زنده رود باغ کاران یاد باد
راز حافظ بعد از این ناگفته ماند
ای دریغا رازداران یاد باد
تعبیر فال شما
دیر زمانیست غصه ها دلت را به تاراج برده و از بی وفایی دوستانت آزرده خاطر شده ای. حواست باشد هرگز راز دلت را نزد هر کس فاش نکنی که پشیمانی به دنبال خواهد داشت.
مدتی است دشواری ها به زندگی هجوم آورده و نیاز به تلاش بالایی برای عبور از آن ها می باشد.
توکل به خودش کن و هرگز دلت را بنده نا امیدی نساز.
