در ادامه متن کامل غزل شماره 323 دیوان حافظ را می خوانیم و سپس با معنی و تفسیر آن آشنا خواهیم شد.
ز دست کوته خود زیر بارم
که از بالابلندان شرمسارم
مگر زنجیر مویی گیردم دست
وگر نه سر به شیدایی برآرم
ز چشم من بپرس اوضاع گردون
که شب تا روز اختر می‌شمارم
بدین شکرانه می‌بوسم لب جام
که کرد آگه ز راز روزگارم
اگر گفتم دعای می فروشان
چه باشد حق نعمت می‌گزارم
من از بازوی خود دارم بسی شکر
که زور مردم آزاری ندارم
سری دارم چو حافظ مست لیکن
به لطف آن سری امیدوارم
تعبیر فال شما
در این روزهایی که با شتاب می گذرند دچار کاهش عزت نفس شده ای و ارزش های خودت را فراموش کرده ای.
به خودت بیا و اجازه نده این بی ارزشی های توهمی تو را از رویاهای قشنگت دور کند.
خوب است که هرگز در امور زندگی دیگران کنجکاوی نمی کنی. در دشواری ها از دوستان با وفایت تقاضای کمک کن که هرگز تنهایت نخواهند گذاشت.
