در ادامه متن کامل غزل شماره 438 دیوان حافظ را می خوانیم و سپس با معنی و تفسیر آن آشنا خواهیم شد.
سبت سلمی بصدغیها فؤادی
و روحی کل یوم لی ینادی
نگارا بر من بی‌دل ببخشای
و واصلنی علی رغم الاعادی
حبیبا در غم سودای عشقت
توکلنا علی رب العباد
امن انکرتنی عن عشق سلمی
تزاول آن روی نهکو بوادی
که همچون مت به بوتن دل و ای ره
غریق العشق فی بحر الوداد
به پی ماچان غرامت بسپریمن
غرت یک وی روشتی از امادی
غم این دل بواتت خورد ناچار
و غر نه او بنی آنچت نشادی
دل حافظ شد اندر چین زلفت
بلیل مظلم و الله هادی
تعبیر فال شما
در روزهای آتی یکی از عزیزانت نیازمند یاری ات می شود، حواست باشد در حد توان به او کمک کنی.
اگر در پی آرامش هستی از یاد خداوند غافل مشو و همواره با عزت نفس و ایمان به خود و خداوند پیش برو.
برای افزایش نعمت های زندگی ات بخشنده باش و اجازه بده مردم از بخشندگی ات بهره مند شوند.
