در ادامه متن کامل غزل شماره 194 دیوان حافظ را می خوانیم و سپس با معنی و تفسیر آن آشنا خواهیم شد.
سمن بویان غبار غم چو بنشینند بنشانند
پری رویان قرار از دل چو بستیزند بستانند
به فتراک جفا دل‌ها چو بربندند بربندند
ز زلف عنبرین جان‌ها چو بگشایند بفشانند
به عمری یک نفس با ما چو بنشینند برخیزند
نهال شوق در خاطر چو برخیزند بنشانند
سرشک گوشه گیران را چو دریابند در یابند
رخ مهر از سحرخیزان نگردانند اگر دانند
ز چشمم لعل رمانی چو می‌خندند می‌بارند
ز رویم راز پنهانی چو می‌بینند می‌خوانند
دوای درد عاشق را کسی کو سهل پندارد
ز فکر آنان که در تدبیر درمانند در مانند
چو منصور از مراد آنان که بردارند بر دارند
بدین درگاه حافظ را چو می‌خوانند می‌رانند
در این حضرت چو مشتاقان نیاز آرند ناز آرند
که با این درد اگر دربند درمانند درمانند
تعبیر فال شما
مسیر زندگی ات با موانع و مشکلات در هم تنیده و فراز و نشیب های زیادی را متحمل می شوی اما رسیدن به مقصود دل هرگز آسان نبوده و نیست.
دلت را به نا امیدی نیالای که با اراده ای قوی و عزم جزم می توانی از همه این دشواری ها به سلامت عبور کنی.
برای حل مشکلات سعی کن به پرودگار امید داشته باشی و به استعدادهای خود تکیه کنی که تکیه به دیگران چیزی جز نا امید شدن به دنبال ندارد.
