در ادامه متن کامل غزل شماره 2 دیوان حافظ را می خوانیم و سپس با معنی و تفسیر آن آشنا خواهیم شد.
صلاح کار کجا و من خراب کجا
ببین تفاوت ره کز کجاست تا به کجا
دلم ز صومعه بگرفت و خرقه سالوس
کجاست دیر مغان و شراب ناب کجا
چه نسبت است به رندی صلاح و تقوا را
سماع وعظ کجا نغمه رباب کجا
ز روی دوست دل دشمنان چه دریابد
چراغ مرده کجا شمع آفتاب کجا
چو کحل بینش ما خاک آستان شماست
کجا رویم بفرما از این جناب کجا
مبین به سیب زنخدان که چاه در راه است
کجا همی‌روی ای دل بدین شتاب کجا
بشد که یاد خوشش باد روزگار وصال
خود آن کرشمه کجا رفت و آن عتاب کجا
قرار و خواب ز حافظ طمع مدار ای دوست
قرار چیست صبوری کدام و خواب کجا
تعبیر فال شما
ای دلت صاف تر از آب روان … صبوری در امور زندگی اگرچه دشوار است اما با تکیه بر آن می توانی بر چالش های زندگی ات پیروز شوی.
هرگز نگذار امیدت نا امید شود و برای کامیاب شدن حتما با ذهن باز امورت را به سرانجام برسان. لطف خدایی که همین نزدیکیست به زودی در زندگی ات تحول ایجاد خواهد کرد.
اجازه نده رویاهای محال افسار زندگی ات را به دست بگیرند و مانع موفقیت هایت شوند. از دوستان ریا کار به دور باش و از گذشته تنها عبرت هایش را جدا کن و حسرت هایش را دور بریز!
