در ادامه متن کامل غزل شماره 275 دیوان حافظ را می خوانیم و سپس با معنی و تفسیر آن آشنا خواهیم شد.
صوفی گلی بچین و مرقع به خار بخش
وین زهد خشک را به می خوشگوار بخش
طامات و شطح در ره آهنگ چنگ نه
تسبیح و طیلسان به می و میگسار بخش
زهد گران که شاهد و ساقی نمی‌خرند
در حلقه چمن به نسیم بهار بخش
راهم شراب لعل زد ای میر عاشقان
خون مرا به چاه زنخدان یار بخش
یا رب به وقت گل گنه بنده عفو کن
وین ماجرا به سرو لب جویبار بخش
ای آن که ره به مشرب مقصود برده‌ای
زین بحر قطره‌ای به من خاکسار بخش
شکرانه را که چشم تو روی بتان ندید
ما را به عفو و لطف خداوندگار بخش
ساقی چو شاه نوش کند باده صبوح
گو جام زر به حافظ شب زنده دار بخش
تعبیر فال شما
دچار غرور شده ای و همین خصلت زشت تو را به بیراهه کشانده و از موفقیت بی نصیب مانده ای.
با اطرافیانت دورویی مکن و صادق باش. هرگز از انتقادها آزرده خاطر نشو و مسئولیت اشتباهات را بپذیر.
به امید خدا وصال یار نزدیک است. مبادا فریب حسودان را بخوری. همواره قدر خانواده و عزیزانت را بدان و با مهربانی با آن ها رفتار کن.
به دیگران کمک کن و بدان که دعای خیر پشت سرت گره گشای بسیاری از مشکلات خواهد شد.
