در ادامه متن کامل غزل شماره 344 دیوان حافظ را می خوانیم و سپس با معنی و تفسیر آن آشنا خواهیم شد.
عمریست تا من در طلب هر روز گامی می‌زنم
دست شفاعت هر زمان در نیک نامی می‌زنم
بی ماه مهرافروز خود تا بگذرانم روز خود
دامی به راهی می‌نهم مرغی به دامی می‌زنم
اورنگ کو گلچهر کو نقش وفا و مهر کو
حالی من اندر عاشقی داو تمامی می‌زنم
تا بو که یابم آگهی از سایه سرو سهی
گلبانگ عشق از هر طرف بر خوش خرامی می‌زنم
هر چند کان آرام دل دانم نبخشد کام دل
نقش خیالی می‌کشم فال دوامی می‌زنم
دانم سر آرد غصه را رنگین برآرد قصه را
این آه خون افشان که من هر صبح و شامی می‌زنم
با آن که از وی غایبم و از می چو حافظ تایبم
در مجلس روحانیان گه گاه جامی می‌زنم
تعبیر فال شما
این که گمان کنی بدون تلاش می توانی به اهدافت جامه عمل بپوشانی فکر بیهوده ای است. اگر می خواهی به آرزوهایت برسی باید تمام توانایی و تلاشت را به کار برده و پیش بروی.
مسیری که در پیش گرفته ای اگرچه ناهمواری های زیادی دارد اما دلت را آرام کن و نگران نباش که با تلاش به مراد دلت خواهی رسید.
