در ادامه متن کامل غزل شماره 80 دیوان حافظ را می خوانیم و سپس با معنی و تفسیر آن آشنا خواهیم شد.
عیب رندان مکن ای زاهد پاکیزه سرشت
که گناه دگران بر تو نخواهند نوشت
من اگر نیکم و گر بد تو برو خود را باش
هر کسی آن درود عاقبت کار که کشت
همه کس طالب یارند چه هشیار و چه مست
همه جا خانه عشق است چه مسجد چه کنشت
سر تسلیم من و خشت در میکده‌ها
مدعی گر نکند فهم سخن گو سر و خشت
ناامیدم مکن از سابقه لطف ازل
تو پس پرده چه دانی که که خوب است و که زشت
نه من از پرده تقوا به درافتادم و بس
پدرم نیز بهشت ابد از دست بهشت
حافظا روز اجل گر به کف آری جامی
یک سر از کوی خرابات برندت به بهشت
تعبیر فال شما
مبادا صفحه دلت را با عیب جویی کردن از دیگران سیاه کنی که هیچ گلی بدون خار نیست و همه ما دچار نقص هایی هستیم.
همه آدم ها در زندگی خود حق انتخاب کردن دارند و هر انتخاب و تصمیمی بگیرند و هر مسیری که بروند در نهایت سود و زیانش را خودشان خواهند دید.
به امید خدا به زودی زود به مراد دلت می رسی. یاد خداوند را سر لوحه زندگی ات قرار بده و پرهیزگار باش تا خداوند نظر لطفش را به سویت داشته باشد.
