در ادامه متن کامل غزل شماره 432 دیوان حافظ را می خوانیم و سپس با معنی و تفسیر آن آشنا خواهیم شد.
مخمور جام عشقم ساقی بده شرابی
پر کن قدح که بی می مجلس ندارد آبی
وصف رخ چو ماهش در پرده راست ناید
مطرب بزن نوایی ساقی بده شرابی
شد حلقه قامت من تا بعد از این رقیبت
زین در دگر نراند ما را به هیچ بابی
در انتظار رویت ما و امیدواری
در عشوه وصالت ما و خیال و خوابی
مخمور آن دو چشمم آیا کجاست جامی
بیمار آن دو لعلم آخر کم از جوابی
حافظ چه می‌نهی دل تو در خیال خوبان
کی تشنه سیر گردد از لمعه سرابی
تعبیر فال شما
بر خلاف تصور بسیاری از افراد، زندگی تنها در مادیات خلاصه نمی شود بلکه همه جان ها نیاز به تزکیه معنوی دارند.
در مسیر عشق از معشوق کم لطفی دیده ای و همین مسئله آزرده خاطرت ساخته است.
موانع زیادی بر سر راهت ظاهر شده و تو را آشفته و دل نگران کرده است، مبادا بگذاری نا امیدی هم نشین دلت شود.
