در ادامه متن کامل غزل شماره 188 دیوان حافظ را می خوانیم و سپس با معنی و تفسیر آن آشنا خواهیم شد.
مرا به رندی و عشق آن فضول عیب کند
که اعتراض بر اسرار علم غیب کند
کمال سر محبت ببین نه نقص گناه
که هر که بی‌هنر افتد نظر به عیب کند
ز عطر حور بهشت آن نفس برآید بوی
که خاک میکده ما عبیر جیب کند
چنان زند ره اسلام غمزه ساقی
که اجتناب ز صهبا مگر صهیب کند
کلید گنج سعادت قبول اهل دل است
مباد آن که در این نکته شک و ریب کند
شبان وادی ایمن گهی رسد به مراد
که چند سال به جان خدمت شعیب کند
ز دیده خون بچکاند فسانه حافظ
چو یاد وقت زمان شباب و شیب کند
تعبیر فال شما
این روزها مدام به چک کردن هدفت مشغول هستی و سعی می کنی هر طور شده به آن برسی. البته که با سخت کوشی و هوشمندی می توانی به مراد دلت برسی اما باید حواست به برخی چیزها باشد.
فراموش نکن که تا پروردگار اجازه ندهد برگی از درخت نخواهد افتاد و تا او نخواهد کارهایت سر و سامان نخواهد گرفت.
حسودان و دشمنان به دنبال فرصتی برای کنار زدن تو هستند، پس محتاط باش. اجازه نده نا امیدی به دلت بیفتد و بدان که شکست همسایه دیوار به دیوار پیروزی است.
