در ادامه متن کامل غزل شماره 123 دیوان حافظ را می خوانیم و سپس با معنی و تفسیر آن آشنا خواهیم شد.
مطرب عشق عجب ساز و نوایی دارد
نقش هر نغمه که زد راه به جایی دارد
عالم از ناله عشاق مبادا خالی
که خوش آهنگ و فرح بخش هوایی دارد
پیر دردی کش ما گر چه ندارد زر و زور
خوش عطابخش و خطاپوش خدایی دارد
محترم دار دلم کاین مگس قندپرست
تا هواخواه تو شد فر همایی دارد
از عدالت نبود دور گرش پرسد حال
پادشاهی که به همسایه گدایی دارد
اشک خونین بنمودم به طبیبان گفتند
درد عشق است و جگرسوز دوایی دارد
ستم از غمزه میاموز که در مذهب عشق
هر عمل اجری و هر کرده جزایی دارد
نغز گفت آن بت ترسابچه باده پرست
شادی روی کسی خور که صفایی دارد
خسروا حافظ درگاه نشین فاتحه خواند
و از زبان تو تمنای دعایی دارد
تعبیر فال شما
با ایمان و توکل بر پروردگار و چشیدن طعم عشق او می توان از پستی به بلندی ها رسید.
به خاطر داشته باش عشق در رگ های هستی جریان دارد و بدون آن نمی توان از زیبایی های دنیا بهره برد پس با خانواده ات خوش رفتار باش و به آن ها عشق بورز.
اگر قصد ازدواج داری به امید خدا خوشبخت خواهی شد و باید قدردان خداوند باشی.
باعث آزردگی خاطر یکی از اطرافیانت شده ای و باید برای عذرخواهی قدم پیش بگذاری.
