در ادامه متن کامل غزل شماره 259 دیوان حافظ را می خوانیم و سپس با معنی و تفسیر آن آشنا خواهیم شد.
منم که دیده به دیدار دوست کردم باز
چه شکر گویمت ای کارساز بنده نواز
نیازمند بلا گو رخ از غبار مشوی
که کیمیای مراد است خاک کوی نیاز
ز مشکلات طریقت عنان متاب ای دل
که مرد راه نیندیشد از نشیب و فراز
طهارت ار نه به خون جگر کند عاشق
به قول مفتی عشقش درست نیست نماز
در این مقام مجازی به جز پیاله مگیر
در این سراچه بازیچه غیر عشق مباز
به نیم بوسه دعایی بخر ز اهل دلی
که کید دشمنت از جان و جسم دارد باز
فکند زمزمه عشق در حجاز و عراق
نوای بانگ غزلهای حافظ از شیراز
تعبیر فال شما
موانع و مشکلات از هر سو به تو هجوم آورده و تو از این وضعیت به شدت آشفته شده ای. به جای فرار کردن سعی کن روحیه خوبی داشته باشی و دلت را از غصه ها پاک و با عبادت و نیایش پروردگار جلا ببخشی.
انسانی با خدا و پرهیزگار هستی. به زودی زیارت نصیبت می شود. از نماز غافل مباش و به دوستان مورد اعتماد و صادقی که اطرافت داری اعتماد کن.
