در ادامه متن کامل غزل شماره 353 دیوان حافظ را می خوانیم و سپس با معنی و تفسیر آن آشنا خواهیم شد.
من ترک عشق شاهد و ساغر نمی‌کنم
صد بار توبه کردم و دیگر نمی‌کنم
باغ بهشت و سایه طوبی و قصر و حور
با خاک کوی دوست برابر نمی‌کنم
تلقین و درس اهل نظر یک اشارت است
گفتم کنایتی و مکرر نمی‌کنم
هرگز نمی‌شود ز سر خود خبر مرا
تا در میان میکده سر بر نمی‌کنم
ناصح به طعن گفت که رو ترک عشق کن
محتاج جنگ نیست برادر نمی‌کنم
این تقویم تمام که با شاهدان شهر
ناز و کرشمه بر سر منبر نمی‌کنم
حافظ جناب پیر مغان جای دولت است
من ترک خاک بوسی این در نمی‌کنم
تعبیر فال شما
به خاطر خصلت های پسنده ای که در تو وجودت داری به تو تبریک می گویم. انسانی با وفا و قابل اعتماد هستی و خوب می دانی که فریب و دو رویی هرگز سرانجام خوبی نداشته است.
حسودان هرگز دست از تلاش بر نمی دارند تا به تو ضربه بزنند، حواست به آن ها باشد و به خداوند توکل کن که به مراد دلت خواهی رسید.
