در ادامه متن کامل غزل شماره 174 دیوان حافظ را می خوانیم و سپس با معنی و تفسیر آن آشنا خواهیم شد.
مژده ای دل که دگر باد صبا بازآمد
هدهد خوش خبر از طرف سبا بازآمد
برکش ای مرغ سحر نغمه داوودی باز
که سلیمان گل از باد هوا بازآمد
عارفی کو که کند فهم زبان سوسن
تا بپرسد که چرا رفت و چرا بازآمد
مردمی کرد و کرم لطف خداداد به من
کان بت ماه رخ از راه وفا بازآمد
لاله بوی می نوشین بشنید از دم صبح
داغ دل بود به امید دوا بازآمد
چشم من در ره این قافله راه بماند
تا به گوش دلم آواز درا بازآمد
گر چه حافظ در رنجش زد و پیمان بشکست
لطف او بین که به لطف از در ما بازآمد
تعبیر فال شما
به امید خدا به زودی زود نتیجه صبر و بردباری خود را می بینی و روزهای خوشی فرا می رسد. خوشا به حالت که وصال یار نزدیک است و به هدفت جامه عمل خواهی پوشاند.
مبادا رفیقان وفادارات را در این روزها به باد فراموشی بسپری. انشاء الله دشمنی ها کم رنگ می شود و اخبار خوبی به دستت می رسد.
در همه حال به یاد پروردگار باش و از یادش غفلت نکن.
