در ادامه متن کامل غزل شماره 420 دیوان حافظ را می خوانیم و سپس با معنی و تفسیر آن آشنا خواهیم شد.
ناگهان پرده برانداخته‌ای یعنی چه
مست از خانه برون تاخته‌ای یعنی چه
زلف در دست صبا گوش به فرمان رقیب
این چنین با همه درساخته‌ای یعنی چه
شاه خوبانی و منظور گدایان شده‌ای
قدر این مرتبه نشناخته‌ای یعنی چه
نه سر زلف خود اول تو به دستم دادی
بازم از پای درانداخته‌ای یعنی چه
سخنت رمز دهان گفت و کمر سر میان
و از میان تیغ به ما آخته‌ای یعنی چه
هر کس از مهره مهر تو به نقشی مشغول
عاقبت با همه کج باخته‌ای یعنی چه
حافظا در دل تنگت چو فرود آمد یار
خانه از غیر نپرداخته‌ای یعنی چه
تعبیر فال شما
این روزها که می گذرد روح و روانت بسیار تغییر کرده، تا جایی که اطرافیانت نیز در عجب مانده اند.
نکند ثانیه های عمرت را به بطالت بگذرانی و در آینده حسرت آن ها را بخوری. خلق و خوی عصبی و خشمگین پیدا کرده و با این رفتار زننده دیگران را از خودت می رانی.
بهترین کار این است که به پروردگار پناه برده و روانت را به آرامش دعوت کنی.
