در ادامه متن کامل غزل شماره 478 دیوان حافظ را می خوانیم و سپس با معنی و تفسیر آن آشنا خواهیم شد.
نوش کن جام شراب یک منی
تا بدان بیخ غم از دل برکنی
دل گشاده دار چون جام شراب
سر گرفته چند چون خم دنی
چون ز جام بیخودی رطلی کشی
کم زنی از خویشتن لاف منی
سنگسان شو در قدم نی همچو آب
جمله رنگ آمیزی و تردامنی
دل به می دربند تا مردانه وار
گردن سالوس و تقوا بشکنی
خیز و جهدی کن چو حافظ تا مگر
خویشتن در پای معشوق افکنی
تعبیر فال شما
دوست عزیز! زندگی در این دنیای فانی بسیار کوتاه است و روزهای خوش و بد هر دو می گذرند. خودت را به خاطر این روزها غمگین نکن و با افراد ریاکار نشست و برخاست نداشته باش.
مبادا دلت را به غرور آلوده سازی که سرانجام خوبی برایت نخواهد داشت. هوای خانواده ات را داشته باش و در کنار آن ها لحظه هایت را به شادی سپری کن.
