در ادامه متن کامل غزل شماره 223 دیوان حافظ را می خوانیم و سپس با معنی و تفسیر آن آشنا خواهیم شد.
هرگزم نقش تو از لوح دل و جان نرود
هرگز از یاد من آن سرو خرامان نرود
از دماغ من سرگشته خیال دهنت
به جفای فلک و غصه دوران نرود
در ازل بست دلم با سر زلفت پیوند
تا ابد سر نکشد وز سر پیمان نرود
هر چه جز بار غمت بر دل مسکین من است
برود از دل من وز دل من آن نرود
آن چنان مهر توام در دل و جان جای گرفت
که اگر سر برود از دل و از جان نرود
گر رود از پی خوبان دل من معذور است
درد دارد چه کند کز پی درمان نرود
هر که خواهد که چو حافظ نشود سرگردان
دل به خوبان ندهد وز پی ایشان نرود
تعبیر فال شما
اگر در طلب مقصود دلت هستی باید بدانی که هرگز بدون تلاش و عبور از مشکلات در مسیر نمی توان به اهداف رسید. بنابراین تمام عزمت را جزم کن و امیدت را از دست نده تا به نتیجه مطلوب دست یابی.
تردیدها را کنار بگذار. فراق یار تو را مستاصل کرده و بی قرار وصالش هستی اما برای رسیدن باید به خداوند توکل کرده و تلاش کنی.
قلب مهربانی داری، از خشم بی مورد بر حذر باش و هرگز دل دیگران را نشکن.
