در ادامه متن کامل غزل شماره 300 دیوان حافظ را می خوانیم و سپس با معنی و تفسیر آن آشنا خواهیم شد.
هزار دشمنم ار می‌کنند قصد هلاک
گرم تو دوستی از دشمنان ندارم باک
مرا امید وصال تو زنده می‌دارد
و گر نه هر دمم از هجر توست بیم هلاک
نفس نفس اگر از باد نشنوم بویش
زمان زمان چو گل از غم کنم گریبان چاک
رود به خواب دو چشم از خیال تو هیهات
بود صبور دل اندر فراق تو حاشاک
اگر تو زخم زنی به که دیگری مرهم
و گر تو زهر دهی به که دیگری تریاک
بضرب سیفک قتلی حیاتنا ابدا
لأن روحی قد طاب ان یکون فداک
عنان مپیچ که گر می‌زنی به شمشیرم
سپر کنم سر و دستت ندارم از فتراک
تو را چنان که تویی هر نظر کجا بیند
به قدر دانش خود هر کسی کند ادراک
به چشم خلق عزیز جهان شود حافظ
که بر در تو نهد روی مسکنت بر خاک
تعبیر فال شما
از این که همه برایت شمشیر را از رو کشیده اند ناراحت و نگران نباش که تا خداوند را داری هیچ ترسی به دلت راه نخواهد یافت.
به خاطر داشته باش با ایمان به پروردگار و مهربانی با خانواده می توانی عمق لذت زندگی را درک کنی. در مشکلات صبور باش و به یاری معبود و دوستان دلسوز تکیه کن تا از موانع به سلامت عبور کنی.
تلاش برای رویاهای دست یافتنی باعث افزایش امید و روحیه خوب تو می شود.
فکری در ذهن داری که لازم است هر چه سریع تر برای آن اقدام کنی. به پروردگار توکل کن و در همه حال به یادش باش.
