در ادامه متن کامل غزل شماره 199 دیوان حافظ را می خوانیم و سپس با معنی و تفسیر آن آشنا خواهیم شد.
واعظان کاین جلوه در محراب و منبر می‌کنند
چون به خلوت می‌روند آن کار دیگر می‌کنند
مشکلی دارم ز دانشمند مجلس بازپرس
توبه فرمایان چرا خود توبه کمتر می‌کنند
گوییا باور نمی‌دارند روز داوری
کاین همه قلب و دغل در کار داور می‌کنند
یا رب این نودولتان را با خر خودشان نشان
کاین همه ناز از غلام ترک و استر می‌کنند
ای گدای خانقه برجه که در دیر مغان
می‌دهند آبی که دل‌ها را توانگر می‌کنند
حسن بی‌پایان او چندان که عاشق می‌کشد
زمره دیگر به عشق از غیب سر بر می‌کنند
بر در میخانه عشق ای ملک تسبیح گوی
کاندر آن جا طینت آدم مخمر می‌کنند
صبحدم از عرش می‌آمد خروشی عقل گفت
قدسیان گویی که شعر حافظ از بر می‌کنند
تعبیر فال شما
ممکن است هر از گاه باورهای خود را نادیده گرفته و از افکاری صحبت کنی که واقعا اعتقادی به آن ها نداری و با این کار تصور دیگران نسبت به خودت را دستکاری کنی.
سعی کن از رفتارهای ریاکارانه و تزویر به دور باشی که سرانجام خوبی به دنبال نخواهد داشت و چیزی جز رسوایی برایت به جا نمی گذارد.
در امور زندگی ات صادق باش تا به موفقیت برسی و حواست به حسودان و بد نیت ها باشد که با ترفندهای مختلف سعی در اغفالت خواهند داشت.
