در ادامه متن کامل غزل شماره 135 دیوان حافظ را می خوانیم و سپس با معنی و تفسیر آن آشنا خواهیم شد.
چو باد عزم سر کوی یار خواهم کرد
نفس به بوی خوشش مشکبار خواهم کرد
به هرزه بی می و معشوق عمر می‌گذرد
بطالتم بس از امروز کار خواهم کرد
هر آبروی که اندوختم ز دانش و دین
نثار خاک ره آن نگار خواهم کرد
چو شمع صبحدمم شد ز مهر او روشن
که عمر در سر این کار و بار خواهم کرد
به یاد چشم تو خود را خراب خواهم ساخت
بنای عهد قدیم استوار خواهم کرد
صبا کجاست که این جان خون گرفته چو گل
فدای نکهت گیسوی یار خواهم کرد
نفاق و زرق نبخشد صفای دل حافظ
طریق رندی و عشق اختیار خواهم کرد
تعبیر فال شما
مبادا عمرت را به راحتی هدر دهی و قدر روزهای جوانی ات را ندانی که عمر رفته بر نمی گردد و تنها حسرت آن بر دل می نشیند.
از کاهلی بپرهیز و پیمانت با خداوند را پایمال نکن. عشق در رگ های هستی جریان دارد، خودت را به آن وصل کن.
برای رسیدن به موفقیت عزم خود را جزم و تمام تلاشت را به کار گیر و ایمان به پروردگار داشته باش.
