در ادامه متن کامل غزل شماره 221 دیوان حافظ را می خوانیم و سپس با معنی و تفسیر آن آشنا خواهیم شد.
چو دست بر سر زلفش زنم به تاب رود
ور آشتی طلبم با سر عتاب رود
چو ماه نو ره بیچارگان نظاره
زند به گوشه ابرو و در نقاب رود
شب شراب خرابم کند به بیداری
وگر به روز شکایت کنم به خواب رود
طریق عشق پرآشوب و فتنه است ای دل
بیفتد آن که در این راه با شتاب رود
گدایی در جانان به سلطنت مفروش
کسی ز سایه این در به آفتاب رود
سواد نامه موی سیاه چون طی شد
بیاض کم نشود گر صد انتخاب رود
حباب را چو فتد باد نخوت اندر سر
کلاه داریش اندر سر شراب رود
حجاب راه تویی حافظ از میان برخیز
خوشا کسی که در این راه بی‌حجاب رود
تعبیر فال شما
برای رسیدن به مقصود تلاش های بسیار کرده ای اما هیچ نتیجه ای به دنبال نداشته است. این مسیر دشوار است و صبوری می طلبد. از پروردگار کمک بخواه تا مبادا از مسیر درست منحرف شوی.
حواست باشد به دنبال هوس ها رفتن چیزی جز ندامت به دنبال ندارد. به امید خدا بیمارت لباس عافیت به تن خواهد کرد و اخباری از مسافر خود دریافت خواهی کرد.
نذری بر گردن داری که باید هر چه زودتر ادا کنی.
