در ادامه متن کامل غزل شماره 44 دیوان حافظ را می خوانیم و سپس با معنی و تفسیر آن آشنا خواهیم شد.
کنون که بر کف گل جام باده صاف است
به صد هزار زبان بلبلش در اوصاف است
بخواه دفتر اشعار و راه صحرا گیر
چه وقت مدرسه و بحث کشف کشاف است
فقیه مدرسه دی مست بود و فتوی داد
که می حرام ولی به ز مال اوقاف است
به درد و صاف تو را حکم نیست خوش درکش
که هر چه ساقی ما کرد عین الطاف است
ببر ز خلق و چو عنقا قیاس کار بگیر
که صیت گوشه نشینان ز قاف تا قاف است
حدیث مدعیان و خیال همکاران
همان حکایت زردوز و بوریاباف است
خموش حافظ و این نکته‌های چون زر سرخ
نگاه دار که قلاب شهر صراف است
تعبیر فال شما
به زودی مسیر پیشرفت را طی کرده و نامت در همه جا می پیچد.
تمام تلاشت را به کار گیر تا علم اندوزی و حواست به بد نیتی افراد حسود و ریاکار اطرافت باشد که ممکن است برایت موانع ایجاد کنند.
یاد خداوند را سرلوحه زندگی ات قرار ده و نماز اول وقت و دعا را فراموش نکن.
