در ادامه متن کامل غزل شماره 418 دیوان حافظ را می خوانیم و سپس با معنی و تفسیر آن آشنا خواهیم شد.
گر تیغ بارد در کوی آن ماه
گردن نهادیم الحکم لله
آیین تقوا ما نیز دانیم
لیکن چه چاره با بخت گمراه
ما شیخ و واعظ کمتر شناسیم
یا جام باده یا قصه کوتاه
من رند و عاشق در موسم گل
آن گاه توبه استغفرالله
مهر تو عکسی بر ما نیفکند
آیینه رویا آه از دلت آه
الصبر مر و العمر فان
یا لیت شعری حتام القاه
حافظ چه نالی گر وصل خواهی
خون بایدت خورد در گاه و بی‌گاه
تعبیر فال شما
زندگی فراز و نشیب های زیادی دارد اما تو باید در این مسیر پر پیچ و خم شکیبایی به خرج داده و با امید پیش بروی تا به مراد دلت برسی.
به خداوند توکل داشته باش و بدان که با تحمل سختی ها است که می توانی به اهداف والایت برسی. اراده ات را قوی کن و از موانع ریز و درشت هراسی به دل راه مده.
