در ادامه متن کامل غزل شماره 395 دیوان حافظ را می خوانیم و سپس با معنی و تفسیر آن آشنا خواهیم شد.
گلبرگ را ز سنبل مشکین نقاب کن
یعنی که رخ بپوش و جهانی خراب کن
بفشان عرق ز چهره و اطراف باغ را
چون شیشه‌های دیده ما پرگلاب کن
ایام گل چو عمر به رفتن شتاب کرد
ساقی به دور باده گلگون شتاب کن
بگشا به شیوه نرگس پرخواب مست را
و از رشک چشم نرگس رعنا به خواب کن
بوی بنفشه بشنو و زلف نگار گیر
بنگر به رنگ لاله و عزم شراب کن
زان جا که رسم و عادت عاشق‌کشی توست
با دشمنان قدح کش و با ما عتاب کن
همچون حباب دیده به روی قدح گشای
وین خانه را قیاس اساس از حباب کن
حافظ وصال می‌طلبد از ره دعا
یا رب دعای خسته دلان مستجاب کن
تعبیر فال شما
انسان مهربان و خوش قلبی هستی و خصلت های زیبای فراوانی در وجودت نهفته داری که همین خصوصیات تو را بسیار جذاب کرده است.
قراری که بسته ای بسیار به سود تو خواهد بود. شاکر پروردگار باش که اوضاع زندگی ات سر و سامان خواهد گرفت و اوضاعت بر وفق مراد خواهد بود.
