در ادامه متن کامل غزل شماره 204 دیوان حافظ را می خوانیم و سپس با معنی و تفسیر آن آشنا خواهیم شد.
یاد باد آن که نهانت نظری با ما بود
رقم مهر تو بر چهره ما پیدا بود
یاد باد آن که چو چشمت به عتابم میکشت
معجز عیسویت در لب شکرخا بود
یاد باد آن که صبوحی زده در مجلس انس
جز من و یار نبودیم و خدا با ما بود
یاد باد آن که رخت شمع طرب میافروخت
وین دل سوخته پروانه ناپروا بود
یاد باد آن که در آن بزمگه خلق و ادب
آن که او خنده مستانه زدی صهبا بود
یاد باد آن که چو یاقوت قدح خنده زدی
در میان من و لعل تو حکایتها بود
یاد باد آن که نگارم چو کمر بربستی
در رکابش مه نو پیک جهان پیما بود
یاد باد آن که خرابات نشین بودم و مست
وآنچه در مسجدم امروز کم است آنجا بود
یاد باد آن که به اصلاح شما میشد راست
نظم هر گوهر ناسفته که حافظ را بود
تعبیر فال شما
آینده و احوالات آن از نظر همه ما پوشیده است و جز قادر مطلق کسی از آن آگاه نیست. با این حال اگر از فکر خود به خوبی استفاده کنی و در مسیر رسیدن به مقصود بردبار باشی به امید خدا به مراد دل خواهی رسید.
از نا امیدی برحذر باش و تردیدهایت را به باد هوا بسپر. توکل بر خداوند در دوران سختی مدد حالت خواهد بود.
عجول مباش و مسیر را قدم به قدم طی کن. شاید زندگی کمی کسل کننده به نظر برسد اما تلاش هایت یک روز نتیجه می دهد و به زندگی ایده آل خود خواهی رسید.