در ادامه متن کامل غزل شماره 385 دیوان حافظ را می خوانیم و سپس با معنی و تفسیر آن آشنا خواهیم شد.
یا رب آن آهوی مشکین به ختن بازرسان
وان سهی سرو خرامان به چمن بازرسان
دل آزرده ما را به نسیمی بنواز
یعنی آن جان ز تن رفته به تن بازرسان
ماه و خورشید به منزل چو به امر تو رسند
یار مه روی مرا نیز به من بازرسان
دیده‌ها در طلب لعل یمانی خون شد
یا رب آن کوکب رخشان به یمن بازرسان
برو ای طایر میمون همایون آثار
پیش عنقا سخن زاغ و زغن بازرسان
سخن این است که ما بی تو نخواهیم حیات
بشنو ای پیک خبرگیر و سخن بازرسان
آن که بودی وطنش دیده حافظ یا رب
به مرادش ز غریبی به وطن بازرسان
تعبیر فال شما
دوری از معشوق و انتظارش وصال امان تو را بریده و حال و احوالت را ناخوش کرده است. به امید خدا این روزها می گذرد و به وصال یار نائل می شوی.
هرگز مگذار آشوب ها و نگرانی ها به دلت رخنه کنند که با امید سرشار و تلاش به مقصودت خواهی رسید.
