در ادامه متن کامل غزل شماره 380 دیوان حافظ را می خوانیم و سپس با معنی و تفسیر آن آشنا خواهیم شد.
بارها گفتهام و بار دگر میگویم
که من دلشده این ره نه به خود میپویم
در پس آینه طوطی صفتم داشتهاند
آن چه استاد ازل گفت بگو میگویم
من اگر خارم و گر گل چمن آرایی هست
که از آن دست که او میکشدم میرویم
دوستان عیب من بیدل حیران مکنید
گوهری دارم و صاحب نظری میجویم
گر چه با دلق ملمع می گلگون عیب است
مکنم عیب کز او رنگ ریا میشویم
خنده و گریه عشاق ز جایی دگر است
میسرایم به شب و وقت سحر میمویم
حافظم گفت که خاک در میخانه مبوی
گو مکن عیب که من مشک ختن میبویم
تعبیر فال شما
دچار حیرانی و سردرگمی شده ای و در برنامه ریزی و اهدافت دچار تردید هستی. مبادا اجازه دهی کنترل زندگی ات به دست دیگران افتاده و به جای تو تصمیم بگیرند.
بهتر است کمی به درون خود سفر کرده و درباره هدف هایت بیشتر فکر کنی. آن چه را که می توانی تغییر بده و پس از اطمینان از اهدافت، با آرامش و اراده و تلاش پیش برو.