در ادامه متن کامل غزل شماره 463 دیوان حافظ را می خوانیم و سپس با معنی و تفسیر آن آشنا خواهیم شد.
سلام الله ما کر اللیالی
و جاوبت المثانی و المثالی
علی وادی الاراک و من علیها
و دار باللوی فوق الرمال
دعاگوی غریبان جهانم
و ادعو بالتواتر و التوالی
به هر منزل که رو آرد خدا را
نگه دارش به لطف لایزالی
منال ای دل که در زنجیر زلفش
همه جمعیت است آشفته حالی
ز خطت صد جمال دیگر افزود
که عمرت باد صد سال جلالی
تو میباید که باشی ور نه سهل است
زیان مایه جاهی و مالی
بر آن نقاش قدرت آفرین باد
که گرد مه کشد خط هلالی
فحبک راحتی فی کل حین
و ذکرک مونسی فی کل حال
سویدای دل من تا قیامت
مباد از شوق و سودای تو خالی
تعبیر فال شما
عاشق شده ای و در مسیر رسیدن به عشقت بی توجهی و درد فراوان کشیده ای. دلت بی قرار است و برای در آغوش کشیدن معشوق از هیچ تلاشی فروگذار نیستی اما شاید بهتر باشد مدتی دست نگه داری.
از ثانیه های عمرت غافل مشو و قدر این روزها را بدان. دوستان جانی بهترین سرمایه های زندگی هستند و تو را در مسیر بهترین ها یاری می دهند.