در ادامه متن کامل غزل شماره 459 دیوان حافظ را می خوانیم و سپس با معنی و تفسیر آن آشنا خواهیم شد.
زین خوش رقم که بر گل رخسار میکشی
خط بر صحیفه گل و گلزار میکشی
اشک حرم نشین نهانخانه مرا
زان سوی هفت پرده به بازار میکشی
کاهل روی چو باد صبا را به بوی زلف
هر دم به قید سلسله در کار میکشی
هر دم به یاد آن لب میگون و چشم مست
از خلوتم به خانه خمار میکشی
گفتی سر تو بسته فتراک ما شود
سهل است اگر تو زحمت این بار میکشی
با چشم و ابروی تو چه تدبیر دل کنم
وه زین کمان که بر من بیمار میکشی
بازآ که چشم بد ز رخت دفع میکند
ای تازه گل که دامن از این خار میکشی
حافظ دگر چه میطلبی از نعیم دهر
می میخوری و طره دلدار میکشی
تعبیر فال شما
هرگز گمان نکن که برای رسیدن به آرزوهایت می توانی از مسیر راحت و بی دردسر عبور کرده و به بهترین ها برسی بلکه برای چشیدن طعم پیروزی نیاز به تلاش فراوان داری.
در مواقع نیاز از دوستان دلسوزت کمک بخواه و با افراد مورد اعتماد مشورت کن که به امید خدا به مراد دلت خواهی رسید.